Jacek Dziedzina w I czytaniu

|

27.10.2025 00:00 GOSC.PL

Rz 8, 12-17

Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: "Abba, Ojcze!" (Rz 8, 15)

Zawsze, gdy czytam ten fragment z Listu do Rzymian, przypominam sobie te słowa kard. Grzegorza Rysia, z jego rekolekcji dla studentów: "Królestwo Boże jest pod ręką. Nie jest nam dane od razu w całości. To rzeczywistość, która ma rosnąć razem z człowiekiem. To jest pewien wybór, przed którym stoimy: albo wypełnię w życiu najgłębszą prawdę o sobie samym, albo jej zaprzeczę z całą konsekwencją, do tego stopnia, że znajdę się poza własnym domem. Dziecko królestwa może zostać wyrzucone za drzwi domu, którego jest dziedzicem."

 

ks. Tomasz Koryciorz Ewangelia z komentarzem

|

27.10.2025 00:00 GN 43/2025 Otwarte

Łk 13,10-17 

Jezus nauczał w szabat w jednej z synagog. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować.

Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: «Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy». Położył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.

Lecz przełożony synagogi, oburzony tym, że Jezus uzdrowił w szabat, rzekł do ludu: «Jest sześć dni, w które należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu!»

Pan mu odpowiedział: «Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? A owej córki Abrahama, którą Szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, czy nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?» Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego.

Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy. Łk 13,12

Jest wiele rzeczy, które przygniatają człowieka ku ziemi. Uginając się pod ciężarem życia, zawężamy nasz horyzont do tego, co pod stopami. Tracimy z oczu słońce, niebo, drugiego człowieka. Ogarnia nas niemoc. Zostaje tylko ciężar, który niesiemy, i problemy do rozwiązania. Nie potrafimy się wyprostować, by zobaczyć świat takim, jakim jest, i człowieka obok siebie. Jezus staje dziś przed nami i mówi: „Wolna (wolny) jesteś od swej niemocy”. Jego obecność nie przygniata, lecz uwalnia. Prostuje to, co krzywe; upraszcza to, co splątaliśmy. Usłyszmy i zaufajmy Jego słowu.

 

Radio eM Święty na dziś

Zwyczajowo niebawem pójdziemy 'na groby'. Zwyczajowo zapalimy świeczkę. Zwyczajowo odwrócimy się na pięcie, by zapomnieć o przeszłości na cały rok. A może tym razem zrobić coś innego? Pozwolić, by historia tych, którzy odeszli, wróciła z nami do domów i stała się częścią naszej teraźniejszości, punktem odniesienia dla naszych decyzji? Wszak pod tymi wszystkimi nagrobkami spoczywają tacy sami pielgrzymi, jakimi i my jesteśmy na ziemi. Czy pozostanie po mnie jakieś wspomnienie ważne dla potomnych? Po Wincentym, Sabinie i Chrestynie, rodzeństwie z Avila, pozostało. A pomógł w tym właśnie przepiękny romański sarkofag, nagrobek po prostu, na którym utrwalono w kamieniu to, co w życiu dzisiejszych patronów było najważniejsze. A co to było? Prześladowanie – najprawdopodobniej za cesarza Dioklecjana, czyli około 303 roku – ucieczka z miasta, pojmanie oraz męczeństwo. Na tym jednak historia św. Wincentego i jego sióstr - Sabiny i Chrestyny – się nie kończy. Bo wyrzeźbione sceny obejmują jeszcze ciąg dalszy: człowieka, który wraz z rzymskimi żołnierzami miażdży głowy męczenników, następnie zaś z wężem na szyi wznosi w modlitwie ręce i z czerwonego kamienia muruje grobowiec. Ten sam, który teraz nawiedzają ludzie. Nawiedzają i historię świętego rodzeństwa po 1600 latach zabierają za sobą w sercu.

 

Redakcja Na początku było Słowo

|

27.10.2025 07:07 GOSC.PL

Zobacz cykl audycji Radia eM:

• NA POCZĄTKU BYŁO SŁOWO  
• ŚWIĘCI Z NIEBA ŚCIĄGNIĘCI