1 Tm 3, 14-16

(…) w domu Bożym, który jest Kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy ( 1 Tm 3, 15b)

To jest ciekawe odwrócenie. Zwykle mawiamy, że prawda jest jednym z fundamentów Kościoła. Nie ma Kościoła bez prawdy, wciąż poszukiwanej, odkrywanej i pogłębianej. Kościół zbudowany jest na prawdzie i większość naszych z nim problemów bierze się z faktu, że prawda nam się nie odsłania. Albo przesłaniają ją ludzie, ich postępki, nasze emocje, kryzysy czy zwątpienia.
A gdyby odwrócić to popularne zdanie i jak św. Paweł powiedzieć: filarem i podporą prawdy jest Kościół? To nam zmienia perspektywę. W Kościele spotykamy Boga żywego. Jest domem Bożym - miejscem, w którym prawda jest pielęgnowana i chroniona. Kiedy się od niego oddalamy, słabnie nasz kontakt z Prawdą. Z Jezusem Chrystusem. Kiedy w tym domu Bożym mieszkamy, przybliżamy się do niej. Jakież to inspirujące i… prawdziwe!
 

Łk 7,31-35

Jezus powiedział do tłumów:
«Z kim mam porównać ludzi tego pokolenia? Do kogo są podobni? Podobni są do dzieci przesiadujących na rynku, które głośno przymawiają jedne drugim: „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wy nie płakaliście”.

Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: „Zły duch go opętał”. Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije; a wy mówicie: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność».

 Z kim więc mam porównać ludzi tego pokolenia? Do kogo są podobni? Łk 7,31

Próbując zrozumieć pytanie Jezusa, które kieruje do współczesnych Mu ludzi, warto przeczytać wcześniejszy fragment. Chrystus mówi tam o Janie Chrzcicielu, jego działalności, w której prości ludzie odczytali znaki Boga. Uwierzyli i przyjęli chrzest Janowy. Natomiast ci najbardziej gorliwi Izraelici, kapłani, nie uwierzyli. Potraktowali Jana jak szaleńca. Dlaczego? Gorliwość to za mało. By rozpoznać Boga, potrzebny jest akt wolnej woli, który ma początek w prostym spojrzeniu na drugiego człowieka, bez podejrzliwości. Wiara polega na odkrywaniu podobieństwa Boga w sobie i drugim człowieku. W wierze najważniejsza jest miłość, nie gorliwość.

"NAUCZYCIEL. Ile jest Darów Ducha Świętego? UCZEŃ. Siedem: mądrość, rozum, rada, moc, umiejętność, pobożność, bojaźń Boża. N. Ku czemu służą te dary? U. Ku wspieraniu cnoty, i ku posuwaniu nas na drodze Bożej. N. Wyjaśnij. U. Bojaźń Boża, wstrzymuje nas od grzechów. Pobożność, czyni nas posłusznymi Bogu. Umiejętność, uczy nas poznawać wolę Bożą. Moc, daje nam męstwo do wykonywania woli Bożej. Rada, broni nas od ułudzeń Szatana. Rozum, czyni nas zdolnymi do zatapiania się w Tajemnicach Wiary. Przez Mądrość, stajemy się doskonałymi, obracając na chwałę Bożą całe życie i wszystkie uczynki nasze: albowiem mądry zna koniec ostateczny i ku niemu we wszystkim zmierza." To wszystko, co właśnie państwo usłyszeli to jeden cały rozdział z "Katechizmu mniejszego czyli Nauki Chrześcijańskiej krótko zebranej ułożonej przez św. Roberta kardynała Bellarmina, jezuitę i biskupa. Oczywiście nasz dzisiejszy patron - jak przystało na jednego z 36 Doktorów Kościoła – popełnił w swoim życiu dzieła o wiele bardziej obszerne i teologicznie wymagające, ale to ów prosty "Katechizm", nieprzerwanie wznawiany drukiem aż 400 razy w 56 językach przez 300 lat, zapewnił mu pamięć potomnych.

Zobacz cykl audycji Radia eM:

• NA POCZĄTKU BYŁO SŁOWO  
• ŚWIĘCI Z NIEBA ŚCIĄGNIĘCI