Kol 3,12-17

A w sercach waszych niech panuje pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni. Kol 3, 15

„Jeśli jedynym słowem, jakim modlisz się przez całe życie, jest «dziękuję», to wystarczy” – nauczał Mistrz Eckhart. 

Popularny „Ignacjański rachunek sumienia” nie polega na sporządzaniu „czarnej listy” upadków dnia, ale na przypominaniu sobie o Bożej dobroci. Mamy przede wszystkim skupić się na wdzięczności, a nie babrać po uszy w grzechu i zadręczać swą słabością. Pierwszy krok w tym pięciopunktowym, trwającym kwadrans rachunku sumienia brzmi: „Podziękuj Bogu, naszemu Panu za otrzymane dobrodziejstwa”. Od tego wszystko się zaczyna.

Dziękuję. To słowo-lekarstwo. Niektórzy kierownicy duchowi proponują ryzykowną modlitwę: „Panie, daj mi jutro jedynie to, za co dziś jestem wdzięczny”. Urodzony w 1926 roku w Wiedniu benedyktyn David Steindl-Rast nauczyciel modlitwy kontemplacyjnej każdego dnia zapisuje w swym malutkim kieszonkowym kalendarzu co najmniej jedną rzecz, o której nigdy wcześniej nie pomyślał, by być za nią wdzięczny. I tak dzień po dniu. Opowiada o tym w książce „Uwaga serca”. Słowo „wdzięczność” traktuje jako klucz do szczęścia. „Często przychodzą mi do głowy nawet cztery lub pięć powodów – przekonuje mnich – I nie mogę sobie wyobrazić, jakim starym musiałbym się stać, by wyraźnie zmniejszyć ten zapis”.