Decydującym momentem w jej życiu był 14 kwietnia 1905 roku, kiedy przyjęła Pierwszą Komunię Świętą. Zrozumiała, że Jezus wzywa ją do życia zakonnego. 

GOSC.PL DODANE 09.02.2019 AKTUALIZACJA 09.02.2022

Mała żebraczka Pana Boga

Dla niektórych błogosławiona od parkowania. Historia mało znanej hiszpańskiej zakonnicy bł. Euzebii Palomino Yenes. 

Urodziła się 3 kwietnia 1984 roku na Majorce. Na chrzcie otrzymała imiona Angela Sebastiana. Była córką Sebastiana Ginard Garcii, który był kapitanem Korpusu Straży Obywatelskiej i Margherity Marti Canals. 

Od dziecka świat zakonny nie był jej obcy, jej dwie ciocie były siostrami, które często odwiedzała z matką. Ich przykład wywarł na niej tak silne wrażenie, że zaczęła uczyć swoje młodsze rodzeństwo modlitwy, katechizmu i opowiadać im o świętych. Angela starała się uczestniczyć we Mszy świętej jak najczęściej, znajdowała także czas na modlitwę przed Najświętszym Sakramentem. Chciała wstąpić do zakonu, w którym przebywała ciocia matki, ale rodzice początkowo byli przeciwni. 

Do 1921 roku była w domu i w końcu po długo oczekiwanej zgodzie od rodziców wstąpiła do Zgromadzenia Gorliwych Sióstr Adoracji Eucharystycznej, przyjęła imię Maria de los Angeles (Maria od Aniołów). Była przykładem dobroci, pobożności i posłuszeństwa. W 1923 roku złożyła pierwsze śluby. Następnie przeniesiono ją do Madrytu. Wieczyste złożyła w 1929 roku w Barcelonie.

Zajmowała się haftowanie szat liturgicznych i przygotowywaniem przaśnego chleba używanego do wyrobu hostii. Została mianowana matką przełożoną w klasztorze w Madrycie, w którym przebywała do 1936 roku, gdy wybuchła wojna domowa w Hiszpanii i prześladowania religijne.

Maria w tym okresie coraz więcej czasu spędzała przed Najświętszym Sakramentem. Była gotowa na złożenie ofiary ze swojego życia, jeśli taka byłaby Wola Boża. 

20 lipca 1936 r. wraz z przebranymi w zwykłe ubrania siostrami opuściła klasztor. Zanim się rozproszyły, powiedziała jeszcze: "Proszę, nie martwcie się. Wszystko, co mogą nam zrobić, to nas zabić, nic więcej." Co zaskakujące, te słowa były pocieszające. Maria ukryła się w domu rodziny, która mieszkała blisko klasztoru. Z okna widziała żołnierzy, którzy niszczyli wszystko, co było jej drogie. 

25 sierpnia 1936 do drzwi domu zapukali żołnierze, od razu aresztowali siostrę właściciela. Wtedy Maria wyszła z drugiego pokoju i powiedziała, że ta kobieta nie jest zakonnicą, a jedyną zakonnicą w tym domu jest ona. Żołnierze wypuścili siostrę właściciela i związali ręce siostrze Marii, następnie zabrali ją do pobliskiej celi. Żołnierz powiedział jeszcze do niej: „Jutro zrobisz sobie spacer ”. Wszyscy wiedzieli, co miał na myśli. Następnego dnia stała przed plutonem egzekucyjnym. Modliła się, gdy kolejne kule przeszywały jej ciało.

Dziś jej ciało spoczywa w klasztornej kaplicy w Madrycie. Została beatyfikowana przez papieża Benedykta XVI 29 października 2005 roku.