Zła ustawa

Przygotowany przez Instytut Ordo Iuris wniosek o kontrolę konstytucyjności ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie został w sierpniu skierowany do Trybunału Konstytucyjnego. We wniosku zostało zakwestionowanych aż osiem artykuł ustawy. Jego autorzy zwracają uwagę, że godzi ona w takie wartości chronione konstytucją jak: dobro dziecka, autonomia rodziny, prawo rodziców do wychowania dziecka, prawo do sądu, oraz prawo każdego do dostępu do zebranych przez władze publiczne danych o jego osobie.

Jednak problem z tą ustawą nie polega tylko na zastrzeżeniach co do jej zgodności z Konstytucją. Raport NIK pokazuje, że w okresie od 2010 r. (kiedy weszła w życie nowelizacja ustawy) do 2013 r. wyraźnie pogorszyła się sytuacji osób, których dotyka przemoc. Według NIK zawarte w ustawie rozwiązania są oderwane od rzeczywistości i nie zadziałały w praktyce. Chodzi m.in. o znaczne zbiurokratyzowanie procedur, zwiększenie ilości tworzonej dokumentacji i jej dublowanie, a także przewlekły tryb postępowania, w zasadzie uniemożliwiający sprawne i szybkie udzielenie pomocy. Z danych wynika, że po wprowadzeniu nowych procedur, w pierwszym półroczu 2012 r., nastąpił olbrzymi – bo aż 40-procentowy spadek wykrywania przemocy przez policję. Ustawa pozwala też odbierać dzieci z rodzin, z powodów, które nie dają podstaw do takich działań, np. biedy albo tego, że dziecko było za grube. Decyzję o odebraniu dziecka nie podejmuje sąd, lecz pracownik socjalny. Tylko od 1 sierpnia 2010 r. do końca 2011 r. odebrano w ten sposób 588 dzieci, w 2013 r. - 627. Oznacza to, że liczba dzieci odbieranych rodzinie systematycznie rośnie.

Dlatego, nim na temat ustawy wypowie się Trybunał Konstytucyjny, należy ją jak najszybciej zmienić, aby nie powodowała odwrotnych skutków od zamierzonego.