Giovanni Battista Tiepolo „Ustanowienie Różańca”, fresk, 1737–1739, kościół Santa Maria del Rosario, Wenecja
To największe na świecie malowidło przedstawiające ustanowienie modlitwy różańcowej. Ma aż 12 metrów długości i 4,5 metra szerokości. Giovanni Battista Tiepolo namalował je na sklepieniu weneckiego kościoła Matki Bożej Różańcowej.
Fresk składa się z dwóch części. Górna pokazuje niebo, a dolna ziemię. W górnej części obserwujemy chwilę, w której Maryja daje całej ludzkości różaniec. Matkę Bożą widzimy na wielkim ciemnoniebieskim obłoku niesionym przez anioły. Jest ubrana w purpurową szatę i błękitny płaszcz. Według tradycji, Najświętsza Maryja Panna objawiła się świętemu Dominikowi, dała mu różaniec i nakazała rozpropagowanie go na całym świecie. Dominika widzimy w dolnej części malowidła, pokazującej zbawcze skutki modlitwy różańcowej.
Dominik wyciąga rękę z różańcem w kierunku czołgających się po schodach ludzi. Ręce ze wszystkich stron sięgają po zbawczą modlitwę. Święty ubrany jest w biały, dominikański habit. Nad głową Dominika krąży przysłany przez Matkę Bożą aniołek, niosący w rękach kolejne różańce. Schody są tutaj symbolem drogi życiowej, którą pokonuje każdy człowiek. Na schodach znajdują się ludzie ubodzy, ale także bogacze. Są żołnierze, duchowni, matki z dziećmi, żebracy. Każdy wierny może tu znaleźć kogoś, z kim mógłby się identyfikować. Każdemu jednakowo potrzebny jest różaniec.
Z lewej strony w dolnej części fresku o jego ramę opiera się biały pies. To symbol zakonu dominikanów, założonego przez św. Dominika. Symbol ten wziął się stąd, że łacińskie słowo dominicanes (dominikanie) pisane osobno: „Domini canes” oznacza „psy Pana”.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
Zastępca sekretarza redakcji „Gościa Niedzielnego”
Prowadzi stałą rubrykę, w której analizuje malarstwo religijne. Ukończył historię oraz kulturoznawstwo (specjalizacja filmoznawcza) na Uniwersytecie Śląskim. Przez rok uczył historii w liceum. Przez 10 lat pracował w „Gazecie Wyborczej”, najpierw jako dziennikarz sportowy, a potem jako kierownik działu kultury w oddziale katowickim. W „Gościu Niedzielnym” pracuje od 2002 r. Autor książki poświęconej papieżowi Franciszkowi „Franciszek. Papież z końca świata” oraz książki „Jezus. Opowieść na płótnach wielkich mistrzów”, także współautor dwóch innych książek poświęconych malarstwu i kilku tomów „Piłkarskiej Encyklopedii Fuji”. Jego obszar specjalizacji to historia, historia sztuki, dawna broń, film, sport oraz wszystko, co jest związane z Hiszpanią.