Normalnym odruchem grzesznika jest ucieczka przed świętością, przed Bogiem. Adam i Ewa po grzechu chowali się przed Stwórcą w krzaki. Każdy z nas ma swoje miejsca ucieczki, w których neutralizujemy trudną prawdę o sobie, zagłuszamy sumienie, ukrywamy wstyd, połykamy łzy. Wyjdź z tej nory! Popatrz na innych grzeszników, którzy zbliżają się, by słuchać Jezusa. Zaufaj, zaryzykuj, pokonaj lęk. Kościół nie jest i nigdy nie był wspólnotą doskonałych, ale braterstwem upadłych dusz, które doświadczyły przebaczenia.