Najnowsze Wydania
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
-
GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
-
GN 34/2025 Dokument:(9390659,Ale o co chodzi?)
Wyszukano wyników: 916
Premier walczy z problemem, który sam stworzył
Kryzys, w jaki wpadła Koalicja Obywatelska i sam Donald Tusk to skutek wieloletniej i świadomej strategii partii i jej szefa. Jej przejawami są: brak silnych liderów, wieloletnia narracja o wojnie totalnej, która odbiera rządowi wiarygodność przy realizacji popieranych przez społeczeństwo pomysłów poprzedników i elektorat, który bardziej niż wizji państwa oczekuje rewanżyzmu za wszelką cenę. Wyjść z tej ślepej uliczki nie będzie łatwo.
Telefon za kierownicą – konsekwencje i sposoby na unikanie rozproszenia
Drogi pełne są kierowców, którzy jedną ręką trzymają kierownicę, a drugą telefon komórkowy. Zjawisko to stało się tak powszechne, że niemal nie zwracamy na nie uwagi, traktując je jako normalną część codzienności na drodze. Statystyki wypadków drogowych spowodowanych nieuwagą związaną z korzystaniem z telefonu komórkowego są jednak alarmujące i zmuszają do refleksji. Używanie telefonu podczas jazdy znacząco zwiększa ryzyko kolizji, a konsekwencje takiego zachowania mogą być tragiczne zarówno dla samego kierowcy, jak i dla innych uczestników ruchu drogowego.
Ostatnie Pokolenie wychodzi na ulice. Zbuntowana młodzież czy międzynarodówka ekoaktywistów?
W repertuarze technik sprawowania władzy premier Donald Tusk ma przećwiczony mechanizm kozła ofiarnego. Po zwycięskich bojach z poprzedniej epoki z dopalaczami i kibolami wiele wskazuje na to, że teraz na muszce premiera i niezastąpionego w takich sytuacjach mecenasa Giertycha znalazła się nieposłuszna młodzież ratująca planetę.
Ingres abp. Adriana Galbasa SAC do archikatedry warszawskiej, cz. III
\- Chciałbym, aby taki był Kościół w Warszawie i wokół niej. Aby dla każdego miał jakąś propozycję: inną dla głęboko wierzących, inną dla wierzących mniej głęboko, inną dla poszukujących, inną dla niewierzących. By nie bał się być Kościołem „różnych prędkości”. Dla jednych będzie przede wszystkim matką, dla innych przyjacielem, dla innych wychowawcą i nauczycielem, dla innych ciekawym towarzyszem drogi, a dla jeszcze innych tylko sąsiadem. Dla nikogo jednak niech nie będzie wrogiem - prosił abp. Galbas w homilii.
