Wyszukano wyników: 6854
Daleko, a blisko
Warunkiem modlitwy jest pokora. Nikt z nas nie jest godny stać przed Bogiem. Nasze ręce są puste. Nosimy w sobie, a czasem „na sobie”, historię grzechu. W czasach Jezusa celnik był synonimem grzesznika. Dziś Jezus może opowiedziałby o więźniu, który stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi, mówiąc: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!”. (ŁK 18,13). Stał z daleka, ale Bóg był blisko niego.
Bóg jest poza czasem
Jest Panem czasu. U Niego jest wieczne „teraz”. Jest Bogiem żywych, nie umarłych. Tętni życiem. W swej Ewangelii przypomina, że jesteśmy tu jedynie na chwilę. Czeka nas zmartwychwstanie. Wieczność. „A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzewie, gdy Pana nazywa »Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba«. Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją” (Łk 20,37-38).
