Najnowsze Wydania
-
GN 47/2025 Dokument:(9498737,Mój król i moje królestwo)
-
GN 46/2025 Dokument:(9491720,Błogosławieni ubodzy)
-
GN 45/2025 Dokument:(9483911,Nie do opowiedzenia)
-
GN 44/2025 Dokument:(9477129,O szarej godzinie)
-
Historia Kościoła (12) 06/2025 Dokument:(9471760,Sobór sprawił, że ludzie znowu zaczęli mieć pytania do Kościoła. Edytorial nowego wydania)
Wyszukano wyników: 20947
Zostawili nam swoją miłość…
Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych. Za ich dusze modlimy się 2 listopada i często stawiamy znicze na grobach, których nikt nie odwiedził. To wyraz naszego chrześcijańskiego miłosierdzia. O nim przypominają też zapalane na cmentarzach wigilijne świece Caritas. Ale ta modlitwa to również forma naszej wdzięczności dla tych, którzy dali nam cząstkę siebie, zanim odeszli…
Warszawa roku 1920: szturm do nieba
Kto nie zgłosi się do batalionów obrony Warszawy albo do kopania okopów, ten „nie jest godzien miana Polaka” – pisał w odezwie do mieszkańców stolicy kard. Aleksander Kakowski w sierpniu 1920 roku. To był czas wielkiej mobilizacji, nie tylko wojskowej, ale może przede wszystkim duchowej.
Czas modlitewnego szturmu nieba za Polskę.
Kolegiata, której miało nie być
Wielka historia jednego kościoła. Zaskoczony dekretem, wsiadł do zdezelowanej syrenki, żeby przekonać biskupa, że są „lepsi i godniejsi”. Ordynariusz nowo utworzonej diecezji powiedział tylko: „Panie, ja też nie chciałem iść do Koszalina. Ale mnie »wciśli«. Że są godniejsi, wiem. Szczęść Boże – do roboty!”.
Gołąbeczka pokoju
Relikwie św. Oliwii zniknęły z cysterskiego klasztoru prawdopodobnie w XVIII w. Po 182 latach od kasaty zakonu ponownie sprowadził je na Pomorze abp Głódź. Informacji o życiu świętej jest niewiele. Nie znajdziemy ich nawet w słynnych „Żywotach” Piotra Skargi. Kim była św. Oliwia i co właściwie łączy ją z regionem?
Nie pracujemy, lecz służymy
Wenta. We Fromborku, w kanoniach na wzgórzu katedralnym, w których dawniej zamieszkiwali warmińscy kanonicy, Caritas Archidiecezji Warmińskiej prowadzi dwie placówki: Środowiskowy Dom Samopomocy oraz Warsztaty Terapii Zajęciowej. W nich osoby do tej pory zapomniane i wykluczone rozpoznają swoje talenty, rozwijają je, a nade wszystko odkrywają, że są wartościowe, że mają swoją godność i że są kochane.
