ks. Tomasz Trzaska

|

20.05.2025 00:00 GN 20/2025

J 14, 27-31a

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».

Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. J 14,27a

Jezus mówi o pokoju, który daje swoim uczniom – ale nie takim, jaki daje świat. Pokój świata to niekiedy tylko chwilowe poczucie bezpieczeństwa lub zwyczajowy „święty spokój”. Pokój Jezusa jest inny. To głęboka pewność, że nawet wśród lęku i cierpienia jesteśmy w ręku Boga. Jezus wypowiada te słowa tuż przed swoją męką – wie, co Go czeka, a mimo to mówi o pokoju. To nie jest ucieczka od trudności, ale obecność Boga pośród nich. Pokój Jezusa rodzi się z zaufania Ojcu i z miłości, która nie zna granic. Dziś ten sam pokój może zamieszkać w naszym sercu. Nie trzeba rozumieć wszystkiego – wystarczy przyjąć Jego obecność i pozwolić, by to On niósł nas przez to, co trudne.