J 6,52-59 

Żydzi sprzeczali się między sobą, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?»

Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.

Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».

To powiedział, nauczając w synagodze w Kafarnaum.

Ciało Moje jest prawdziwym pokarmem… J 6,55

Jest wiele rzeczy, które uważamy za niezbędne do życia. Jedne z nich podtrzymują nasze życie biologiczne, inne z kolei nadają egzystencji trochę koloru, sensu, sprawiają, że czujemy rozwój, radość, intensywność i głębię. Ale są i takie rzeczy, które tylko wydają się niezbędne do życia. Należy do nich wszystko, co przestało nam służyć, a czemu zaczęliśmy my służyć i do czego często nieświadomie jesteśmy bardzo przywiązani. Jezus pokazuje, że to On karmi, daje życie, to prawdziwe, które nie przemija i nie czyni z nas niewolników. Przeciwnie, wyzwala z tego wszystkiego, co nas więzi. I sprawia, że jesteśmy w stanie realizować misję wyznaczoną przez Zmartwychwstałego.