Różańcowa Szkoła Maryi: Bóg wie, co ma robić

Ojciec Julian Różycki, dominikanin, wspominał szczególną łaskę, otrzymaną podczas październikowego nabożeństwa różańcowego. To było wiele lat temu, gdy chodził do szóstej klasy podstawówki. „Mimo wykopek ziemniaków i wielkiej pracy jesiennej przed zimą z radością biegłem na wieczorny Różaniec w kościele” – opowiadał w świadectwie opublikowanym na stronie wiara.pl.


Tego wieczoru klęczał z innymi ministrantami po lewej stronie ołtarza, przed wystawionym w monstrancji Najświętszym Sakramentem. O Jezusie mówiła mu mama, a na religii nauczono go, że w konsekrowanej Hostii jest obecny Chrystus, ale to była wiedza teoretyczna, prawda nauczona i zapamiętana. Wtedy zdarzyło się coś niezwykłego. „Nagle jakby z Hostii wyszły promienie światła i przeniknęła mnie Żywa Obecność i to tak mocno, że nie śmiałem nawet oczu podnieść na Hostię. Cały byłem przeniknięty tą Obecnością, a zarazem miłością przedziwną Pana, Brata i Przyjaciela. To, co usiłowała mi bezskutecznie przekazać moja mamusia, ukazała mi Matka Różańca świętego. Od tamtego czasu Hostia jest dla mnie zawsze Żywą Obecnością” – zaświadczył zakonnik. Zastrzegł, że nie oznacza to, iż zawsze ma takie odczucie Eucharystii. „Tamten moment był tylko raz i teraz też muszę ciągle ponawiać w sobie wysiłek wiary w Ukrytą Obecność, ale tamta łaska niewątpliwie tę wiarę umacnia, a każdorazowe odmawianie Różańca przed Tabernakulum jest odnawianiem żywej więzi z Bogiem Ukrytym” – podkreślił. Różaniec pozostał w jego życiu. „A potem Pani Różańca uśmiechnęła się i zaprosiła do Różańcowego Zakonu” – zaświadczył.


oceń artykuł