Biskup, co się komunistom narażał

Bp Piotr Gołębiowski urodził się 10 czerwca 1902 roku w Jedlińsku koło Radomia. 12 października 1924 r. przyjął święcenia kapłańskie. W czasie II wojny światowej był proboszczem w parafii Baćkowice. 3 czerwca 1957 r. papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym sandomierskim.

Diecezjanie pamiętają go jako nieustraszonego obrońcę Kościoła, szczególnie w czasie zmagań o utrzymanie jedności w konflikcie w podradomskiej parafii Wierzbica. Władze komunistyczne nigdy nie wybaczyły mu tego zaangażowania i nie zatwierdziły go na stanowisku ordynariusza sandomierskiego.

Jako administrator apostolski doprowadził do trzech koronacji łaskami słynących obrazów: w Studziannie, Wysokim Kole i w Błotnicy. Bp Gołębiowski zmarł nagle 2 listopada 1980 r. w Nałęczowie, gdy udzielał Komunii św.

Pięć lat po śmierci bp. Piotra Gołębiowskiego jego następca bp Edward Materski rozpoczął proces beatyfikacyjny. Obecnie na Watykanie trwa przygotowywanie positio.