Z lekcji religii…

Nauczyciele i uczniowie trudzą się, by skończyć rok szkolny on-line. Znajoma Włoszka, która w szkole uczy nastolatków religii, też prowadzi zajęcia, korzystając z internetu. Niekiedy zadaje coś do napisania. Podzieliła się ze mną niektórymi wypowiedziami jednego z 13-letnich uczniów, który zadziwia, jak na swój wiek, oryginalnością i mądrością. Pisząc o grzechu, zaproponował pewien sugestywny obraz. Planeta Ziemia jest posłuszna Bogu i kręci się wokół Słońca, które daje jej światło i energię. Ale gdyby się zbuntowała, wyszła z wyznaczonych jej torów, by ruszyć w nieprzeniknioną przestrzeń, to nie tylko straciłaby źródło energii, powodując śmierć zamieszkujących ją istot, ale sama zaczęłaby się zderzać z innymi ciałami w kosmosie, co doprowadziłoby ją do rozsypania się na drobne kawałki. I na tym właśnie – zauważa uczeń – polega grzech, który sprowadza śmierć. Kontynuując temat grzechu, zaproponował jeszcze inny obraz, a mianowicie obraz dziecka, które narobiło w pampersa, ale przyzwyczaiło się do tego na tyle, że kiedy rodzic chce je przebrać – płacze, krzyczy i ucieka. Nie podoba mu się nowa, czysta pielucha. Uważa, że z zabrudzonym pampersem można całkiem nieźle żyć. I trudno je przekonać, że jest inaczej. Tak właśnie niektórzy przyzwyczajają się do nieczystości grzechu. Co gorsza, nawet sobie ją cenią, uważając, że tylko postępując w ten sposób, mogą być szczęśliwi. Nawet jeśli są to skojarzenia gdzieś zasłyszane, to i tak brawo dla ucznia. Nie wiem, jak w dobie koronawirusa wyglądają lekcje religii w Polsce. Ale jestem przekonany, że jest to czas sposobny, by podejmować refleksję na takie tematy jak: sens życia, miłość, dobro, zło, grzech, wolność, zniewolenie, Bóg itd. Podejmować w sposób nie abstrakcyjny, ale też nie uwikłany we współczesne społeczno-polityczne spory. Kryzys spowodowany koronawirusem pozwala nam zauważyć, że istotą życia nie jest mnożenie zysków i wrażeń. A co jest? Dobrze postawione pytania mogą pomóc, przynajmniej niektórym, jeśli nie w znalezieniu odpowiedzi, to w otwarciu się na same pytania. •