Nowy numer 17/2024 Archiwum

Komu przypadnie złoty bilon?

Napro vs in vitro. Czy nie szkoda już czasu na kolejne debaty, które bez końca mnożyć będą oponentów? Czas na podsumowania, wyciąganie wniosków i konkretne działania.

Prezydent Płocka  w wydanym w poniedziałek oświadczeniu dot. planów budżetowych miasta poinformował, iż nie ma w nim zapisów nt. finansowania in vitro z pieniędzy publicznych (info: Płock in vitro nie dofinansuje?) Zarazem wyrażając zrozumienie dla osób borykających się z problemem  niepłodności, wymienił naprotechnologię i in vitro jako dwie różne metody, "które dają ludziom nadzieję".

Wobec informacyjno-ideologicznej sieczki, jaką serwują lobbujący in vitro przeciwnicy naprotechnologii (ich zdaniem trefnej - czemu jednak przeczą fakty, ale cóż tym gorzej dla faktów) postawa prezydenta Płocka jest godną uwagi. Przyznając naprotechnologii miejsce równorzędne z in vitro, w pewnym sensie naraża się na ideologiczny strzał. Oto metoda spychana przez gros "nowoczesnego" społeczeństwa do kruchty, staje się publicznie potencjalnym wyzwaniem dla hołubionej powszechnie produkcji człowieka z probówki. I kto wygra w Płocku (a i w całym kraju) w tej rozgrywce? Komu przypadnie złoty bilon?

Żyjąc nadzieją na pełne poszanowanie ludzkiego życia od momentu i sposobu (!) jego poczęcia, w optymizmie się jednak nie przedwcześnie nie rozpędzajmy. Realizm czujność nakazuje. A czemuż to? A temuż, bo... w oświadczeniu czytamy: "aby świadomie podjąć decyzję o zaangażowaniu publicznych środków w rozwiązywanie tego problemu należy rozpocząć merytoryczną dyskusję, w której głos powinni zabrać przede wszystkim fachowcy - lekarze, którzy określą skalę zjawiska, postawią diagnozę oraz określą kryteria udzielanego wsparcia i metodę pomocy (...) Dopiero wówczas radni Rady Miasta Płocka, posiadając potrzebną wiedzę i w zgodzie ze swoimi przekonaniami i sumieniem, będą mogli podjąć decyzję".

Panie Prezydencie, Szanowni Państwo Radni - ależ merytoryczna dyskusja na ten temat z udziałem specjalistów już trwa od lat (!!!). Systematycznie informuje o tym choćby Gość Niedzielny (i nie on jeden, więc żadna to kryptoreklama) publikując wypowiedzi nie tylko naprotechnologów, ale i byłych specjalistów od in vitro oraz świadectwa osób bezpośrednio "zainteresowanych". Na podstawie dostępnych już faktów można obalić niejedne mity w tym temacie. I mieć trzeźwe rozeznanie, że w "dewocyjnej krucjacie" (jak by to chcieli widzieć piewcy in vitro) przeciw probówkom, a na rzecz naprotechnologii, nie chodzi o zyski czy "nawracanie", ale o człowieka. O szczęśliwą rodzinę, piękno chwili naturalnego poczęcia i cud narodzin dziecka swoich rodziców. Czy nie szkoda już czasu na kolejne debaty, które bez końca mnożyć będą oponentów? Czas na podsumowania, wyciąganie wniosków i konkretne działania. Oby właściwe.

A na koniec fragment wielkiej poezji, która nie tylko łagodzi obyczaje, ale jest nośnikiem wielkiej mądrości. A pozostając poezją, pozostawia otwarte pole interpretacji, i czytania między wierszami.

"(...) Nauka dba o pozbawianie nas iluzji (...)
Walki genów, cechy zapewniające sukces, zysk i strata.
Jakim językiem, na Boga, przemawiają ci ludzie
W białych kitlach? Karol Darwin
Czuł przynajmniej wyrzuty sumienia,
Ogłaszając swoją teorię, jak mówił diabelską.
A oni co? Ich to przecie pomysł:
Posegregować szczury w klatkach,
Posegregować ludzi, niektóre ich gatunki
Odpisać na genetyczne straty oraz wytruć (...)"

                                            (Czesław Miłosz, Uczeni)

Wybrane publikacje w GN:

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Krzysztof Błażyca

Z redakcją „Gościa" związany od roku 2006 r. Religioznawca, członek Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego. Autor książek „Tego drzewa nie zetniesz. Historie z czarami w tle" (zbiór reportaży z Tanzanii, Kenii, Zambii, Nigerii i Ugandy) oraz reportażu „Krew Aczoli. Dziesięć lat po zapomnianej wojnie na północy Ugandy", za który otrzymał Grand Prix Mediatravel 2017 w kategorii książka podróżnicza roku oraz Nagrodę Polskiego Towarzystwa Afrykanistycznego za najlepszą książkę roku 2017 o tematyce afrykanistycznej w kategorii publikacji popularno-naukowej. Autor wystaw fotograficznych ukazujących życie codzienne w krajach Afryki. Publikacje w „Misyjnych drogach", „Poznaj Świat", „Catholic Mirror" (Kenia), „Magazynie Familia", „Warto", „W drodze", „Almanachu Prowincjonalnym", „Tygodniku Powszechnym". Związany z organizacjami pomocowymi w Ugandzie i Kenii. Motto: „Pokochajcie Afrykę!" (kard Charles Lavigerie).

Kontakt:
krzysztof.blazyca@gosc.pl
Więcej artykułów Krzysztofa Błażycy