Gdy Jezus przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim rozmawiać. Ktoś rzekł do Niego: «Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą pomówić z Tobą».

Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest Mi bratem, siostrą i matką».

Trudno o silniejsze więzy od tych, które łączą nas z rodzicami lub z rodzeństwem. Relacja dziecka i matki należy z pewnością do najintensywniejszych, najtrwalszych i pełnych zażyłej serdeczności. Jezus, wskazując na swych uczniów, mówi wprost: „Oto moja matka i moi bracia”. Warto zauważyć, że czyni to wobec osób pełniących – podobnie jak On sam – wolę „Ojca, który jest w niebie”. Gdy jako fundament naszych życiowych planów, aspiracji, działań i sposobu organizowania międzyludzkich relacji wybieramy pełnienie woli Bożej, wówczas stajemy się „członkami rodziny” Jezusa. To właśnie w Nim ofiarowany nam zostaje dostęp do wiecznego życia, do owej cudownej wspólnoty miłości, do której nieustannie zaprasza nas i przyjmuje Trójjedyny Bóg