Nord Stream od początku był politycznym instrumentem. Łączył Rosję z Niemcami i uzależniał Europę od rosyjskiego gazu. W 2022 roku doszło do eksplozji, a winnych szukano wszędzie – ale nikt nie chciał ich naprawdę znaleźć. Rosja? – absurd. Ukraina? – skandal. Zachód? – katastrofa. Decyzja polskiego sądu to ryska na szkle europejskiej solidarności. Polska pokazuje, że nie jest biernym graczem, lecz państwem, które potrafi mieć własne zdanie – nawet jeśli boli Berlin.

Warszawa po raz kolejny przypomina: bycie w sojuszu nie oznacza zgody na wszystko. Ten wyrok to sygnał: Polska odzyskuje podmiotowość. Prawo do mówienia „nie” w świecie, w którym mniejsze państwa często są wykonawcami cudzych decyzji. Decyzja wywołuje emocje – bo nie wydaliśmy Ukraińca, stajemy w opozycji do Niemiec. Dla zachodnich sąsiadów to prowokacja. Dla komentatorów – dowód, że Europa Wschodnia dojrzewa, by sama wyznaczać swoje interesy.

Nie można odmówić temu wyrokowi odwagi. W czasach, gdy wiele państw boi się wychylić z unijnego szeregu, Polska pokazała, że potrafi bronić swoich przekonań. Może właśnie w tym tkwi nowoczesny patriotyzm: w odwadze powiedzenia „nie”, gdy inni oczekują „tak”.

Gazociąg miał łączyć. Dziś stał się symbolem podziału. I dobrze. W epoce, gdy polityka, interesy i emocje są splecione, czasem trzeba się zatrzymać i przypomnieć, że suwerenność zaczyna się od zdolności do myślenia po swojemu. Dopiero wtedy państwo decyduje, a nie tylko reaguje. I to jest lekcja, którą Europa powinna zauważyć.

czytaj także:

Wojciech Teister DODANE 19.10.2025

Czy dziś kanclerz Niemiec mógłby gardzić Polską tak, jak Schroeder?

Odmowa ekstradycji Wołodymyra Żurawlowa do Niemiec i bezczelne zeznania byłego kanclerza Schroedera ws. Nord Stream pokazują, jak zmieniło się wzajemne położenie Polski i Niemiec na przestrzeni ostatnich lat. 

Pisaliśmy o Nord Stream:

• Niemcy pod ścianą,
• Gazowanie Unii

  Rura. unsplasch