Porządek życia

1 Tm 6,2c-12

„Walcz w dobrych zawodach o wiarę, zdobywaj życie wieczne: do niego zostałeś powołany i o nim złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.” 1 Tm 6,12

Pisząc do Tymoteusza, ucznia i towarzysza odbytej niegdyś drogi, Paweł przestrzega przed nieuporządkowanym stosunkiem do dóbr. Wzywa do pracy nad sobą; nie tyle nad stanem posiadania, ale nad odniesieniem do tego co się ma. Zachęca też, by na wszystko spoglądać z perspektywy wieczności.
Pełnia naszego życia nadejdzie po zmartwychwstaniu, jednak nasza wieczność wydarza się dzisiaj. Każda nasza decyzja ma na nią wpływ. Każdy nasz czyn jest jej przygotowaniem. „Dla ludzi połączonych z Bogiem, czas jest zamaskowaną wiecznością” - pisał Abraham Heschel. Nasze decyzje, zamiary i czyny są jak dokładanie kolejnych cegieł do budowanego latami domu. Ostatecznie chodzi o wolność serca i zgodę na braki. O nieużywanie religijności jako środka do osiągnięcia doraźnych korzyści. Nasz stosunek do dóbr ujawnia nasze myślenie o życiu wiecznym. Każde nieuporządkowane przywiązanie może być kulą u nogi i ostatecznie jakąś formą niewolnictwa. Natomiast każdy porządek wprowadzany we własne życie jest krokiem na drodze do chrześcijańskiej dojrzałości. „Nic bowiem nie przynieśliśmy na ten świat; nic też nie możemy z niego wynieść”.