Słowo, które zmienia życie

Do „Słowa na niedzielę” Krzoska wciągnęła Julita Wołoszyńska. Kilka lat temu zaproponowała mu udział w programie. Wtedy wystąpił w jednym z odcinków, a teraz, po 4 latach, będzie spotykał się z widzami co tydzień. Obecnie Henryk Krzosek jest zupełnie innym człowiekiem niż 20 lat temu.

Nic z ciebie nie będzie

Henryk Krzosek nie miał szczęśliwego dzieciństwa. Ojciec był alkoholikiem. Mama ciężko pracowała na utrzymanie rodziny. Nie miała czasu zajmować się dziećmi. Kiedy w podstawówce nauczyciel matematyki zawołał go do siebie i powiedział: „Krzosek, z ciebie już nic nie będzie”, poczuł, że ma dosyć szkoły. Więcej do niej nie poszedł, a książki wyrzucił na śmietnik. Przyznaje, że nie potrafił się uczyć. Piątą klasę powtarzał trzy razy.

Kiedy rzucił szkołę, rozpoczął życie na ulicy. Już w szkole miał kolegów, z którymi dokonywał drobnych kradzieży. Wszyscy pochodzili z patologicznych rodzin. Teraz robił to samo co kumple. Chciał im zaimponować, pokazać, że nie jest gorszy, chciał, by grupa go zaakceptowała. Skończyło się tym, że trafił do więzienia. Za napad z rabunkiem. Siedział 2 lata, później 7 miesięcy na wolności i kolejny napad z rabunkiem. Tym razem jako recydywista dostał 5 lat. Starał się o zwolnienie warunkowe, ale sąd uznał, że nie rokuje nadziei na poprawę. Cały wyrok odsiedział w ciężkim więzieniu. Tam ukończył szkołę podstawową, a potem zawodówkę, zdobywając zawód ślusarza-spawacza.

Nie chciałem być przestępcą

– Po wyjściu z więzienia byłem pełen buntu i nienawiści wobec wymiaru sprawiedliwości i całego świata, że zostałem pozbawiony młodości. Ale z drugiej strony, jeszcze w więzieniu, myślałem o rozpoczęciu nowego życia – wspomina po latach. – Przecież pragnąłem jakiegoś szczęścia, normalnego życia, nie chciałem być przestępcą, chciałem mieć zawód, żonę, rodzinę – dodaje.

Poznał dziewczynę, zakochał się i ożenił. Podjął pracę w wyuczonym zawodzie. Wkrótce urodziło im się dwóch synów. Wydawało się, że jego marzenia zaczynają się spełniać. I wtedy znowu rozpoczęły się problemy, z którymi nie potrafił sobie poradzić. – Nie wiedziałem, jak być dobrym mężem i dobrym ojcem – wspomina. –Wciągał mnie alkohol. Zostałem zwolniony dyscyplinarnie z zakładu, w którym przepracowałem 5 lat. Już wtedy wraz z żoną planowali wyjechać do Niemiec, gdzie mieszkał jej ojciec. Ostatecznie wyjechać udało się tylko żonie z jednym z synów. Miał do nich dołączyć później, ale nie otrzymał paszportu. Zamiast opiekować się synem, zaczął pić. W końcu otrzymał paszport i wyjechał, ale żona miała już dosyć męża pijaka. Wspólnie doszli do wniosku, że nie mogą już ze sobą być. Został sam. Żona wraz z teściem pomogli mu na początku pobytu w Niemczech, otrzymał też mieszkanie w domu dla przesiedleńców.