Skąd ta zażyłość z mieszkańcami nieba? – Każdy z nas jest powołany do tego, żeby być w niebie. Mamy stać się częścią jego społeczności. A skoro mam z tymi ludźmi spędzić całą wieczność, to chcę mieć z nimi relacje. Chcę, żeby oni byli moimi bliskimi. Chcę znać ich historie, ich trudy, ich bolączki, ich drogę do Pana Jezusa. A oni, tak przynajmniej wierzę i tak odczuwam, odwdzięczają mi się tym samym – mówi ks. Dawid.

Duchowe ożywienie

– Bardzo przyjaźnię się ze świętą Gemmą Galgani. Jest dla mnie kimś wyjątkowym. Sercem jest mi do niej bardzo blisko, chociaż żadną miarą do niej nie dorastam. Czuję jednak, że między mną a nią jest jakaś więź przyjaźni. Często zawierzam jej sprawy mojego duszpasterstwa, prowadzenia grup czy wspólnot. Gdziekolwiek ona się pojawia, panuje jakieś ożywienie – mówi ks. Dawid i dodaje, że w parafii, w której pracował poprzednio, 
założył nawet wspólnoty noszące jej imię.