Uroczystość Wszystkich Świętych. Tu wklej swoją fotografię!

Zaraz, zaraz, czy uroczystość Wszystkich Świętych jest świętem… również nas, żyjących? Oczywiście! „Bracie, doznałem wielkiej radości i pociechy z powodu twojej miłości, jako że serca świętych otrzymały od ciebie pokrzepienie” – pisał święty Paweł do Filemona. Apostoł Narodów nazywa wprost grono swych współpracowników „świętymi”. To nie żadna ekstrawagancja ani pobożna metafora, ale powszechna narracja starożytnego Kościoła, w którym sformułowanie „obcowanie świętych” oznaczało… zgromadzenie chrześcijan, a nie jedynie „rozmowę z zaświatami”. Co się z nami stało, skoro słyszymy w tym słowie nutę bezczelności?

„Pochodzące z II wieku »Wyznanie wiary« zawiera przekonanie o naszej łączności z tymi, którzy są w Niebie. »Wierzę w świętych obcowanie«” – przypomina ks. dr Tomasz Szałanda. „Euzebiusz z Cezarei (IV w.), opisując męczeństwo chrześcijanki Potamiany (+202), zanotował, iż okazującemu jej współczucie wojskowemu strażnikowi Bazylidesowi, który odprowadzał ją na miejsce stracenia, obiecała po swojej śmierci modlitwę do swego Pana i że wkrótce mu się odwdzięczy za to, co dla niej uczynił. Co zresztą zaowocowało później przyjęciem przez niego chrztu i męczeńską śmiercią”.

Czym jest świętość? W wydanej przed siedmiu laty adhortacji Gaudete et exsultate papież Franciszek napisał: „Lubię dostrzegać świętość w cierpliwym ludzie Bożym: w rodzicach, którzy z wielką miłością pomagają dorastać swoim dzieciom, w mężczyznach i kobietach pracujących, by zarobić na chleb, w osobach chorych, w starszych zakonnicach, które nadal się uśmiechają. W tej wytrwałości, aby iść naprzód, dzień po dniu, widzę świętość Kościoła walczącego. Jest to często »świętość z sąsiedztwa«, świętość osób, które żyją blisko nas i są odblaskiem obecności Boga, albo, by użyć innego wyrażenia, są »klasą średnią świętości«”. Jak mocno brzmią jego słowa: „Świętość jest najpiękniejszym obliczem Kościoła”!