Poprosiłem sztuczną inteligencję o stworzenie obrazka Jana Urbana układającego klocki. Dlaczego? Bo ten człowiek jest mistrzem w układaniu puzzli od nowa. Widziałem to wielokrotnie.

Robił to rok w rok na Roosevelta, gdy co sezon budował niemal od podstaw drużynę Górnika. A ponieważ trójkolorowi w okienku transferowym sprzedawali swych najbardziej obiecujących graczy, miał sporo roboty. Jak pokazywało życie te roszady świetnie mu wychodziły.

czytaj także:

GOSC.PL DODANE 15.07.2025 AKTUALIZACJA 18.07.2025

Łączy nas piłka. Ale nie piłka polskiej reprezentacji

To nie gra reprezentacji Polski w piłce nożnej rozpala największe emocje kibiców. Fani futbolu najbardziej czekają na nowy sezon ligowy. Na stadionach klubów Ekstraklasy w minionym sezonie zasiadło 4 miliony widzów. Polska liga urosła również w rankingach UEFA. Mamy coraz mniej powodów do kompleksów. 

Jan Urban „wielkim piłkarzem był”, wiadomo. Z Górnikiem trzykrotnie zdobywał mistrzostwo Polski, a po wyjeździe w 1989 roku do Hiszpanii został zawodnikiem Osasuny, której pomógł awansować do rozgrywek Pucharu UEFA. Datę 30 grudnia 1990 zapamięta do końca życia: zdobył wówczas trzy gole w wygranym 4:0 wyjazdowym starciu z Realem Madryt. W 1985 zadebiutował w reprezentacji, a piłkarską karierę zakończył na Roosevelta.

Gdy wrócił tu jako trener pracował, delikatnie mówiąc, w niezbyt komfortowych warunkach. Organizacyjnie Górnik leżał, a media rozpisywały się o nieustannych konfliktach z władzami miasta, długach i tąpnięciach wewnątrz zespołu. Pochodzący z Jaworzna trener potrafił to wszystko poukładać. Znajdował z zawodnikami wspólny język, do tego stopnia, że pod koniec sezonu zdumieni dziennikarze pytali: „Jak to możliwe, że zmagająca się z takimi problemami ekipa zajmuje tak wysokie miejsce w tabeli?”. Dlatego wierzę, że mu się uda.

czytaj także:

Gość Niedzielny DODANE 11.07.2025 AKTUALIZACJA 15.07.2025

Realia i fantazje polskiej reprezentacji. Czy nowy selekcjoner rozwiąże stare problemy?

Czy następcy Michała Probierza uda się wydobyć z drużyny narodowej drzemiący w niej potencjał? A może ów potencjał przerastają nasze, kibiców, oczekiwania?  

Jasne, jego prace zweryfikują wyniki ale po ostatnich nominacjach PZPN-u mam nadzieję, że skończą się wreszcie czasy, gdy księża zadawali za pokutę oglądnięcie powtórki meczu biało-czerwonych, a piosenka „Nic się nie stało, Polacy, nic się nie stało” przestanie być wreszcie naszym narodowym hymnem. I nikt już powie: „Gdzie można zobaczyć gole reprezentacji Polski? Na TVP Historia!”, a „Autostrady w Polsce powinna budować reprezentacja, bo by nie było bramek”.

  Jan Urban. PAP/Leszek Szymański