Ocaleni, by żyć w pełni

Wj 2, 1-15a

Córka faraona tak jej powiedziała: „Weź to dziecko i wykarm je dla mnie, a ja dam ci za to zapłatę” (Wj 2,9)

Bóg z ludzkiej tragedii czy słabości zawsze może wyciągnąć dobro. W sytuacjach, w których po ludzku wydaje się nie być innego rozwiązania, Stwórca wciąż je kreuje. Zarządza okolicznościami, porusza serca innych ludzi, by stały się przychylne…współpracuje ze stworzeniem, by objawiła się Jego chwała oraz zwycięstwo życia (J 15,8). I jedynie On wie, jak wiele razy ocalił nasze życie, choć my nawet nie byliśmy tego świadomi. Niczym mały Mojżesz płyniemy na fali codzienności, nie zauważając jakim cudem jest fakt, że żyjemy, że jesteśmy ocaleni - czasem dzięki pomocy drugiego człowieka (w.6), czasem dzięki wszczepieniu w królewską rodzinę (Ga 4,5). Dzięki Jezusowi mamy możliwość żyć i dojrzewać w kulturze Królestwa Bożego, która – patrząc na naszą historię życia - wydawała się nieosiągalna. Niezależnie od tego, z jakiego miejsca zaczynamy i gdzie jesteśmy danego dnia - podążając krok po kroku za Bogiem, On prawdziwie wyprowadza każdego ku pełni życia.