Nakarmieni czy przekarmieni?

2 Kor 9, 6-11

Wzbogaceni we wszystko, będziecie pełni wszelkiej prostoty... (2Kor 9, 11).

To nie jest czcza obietnica. Bóg jest nieskończenie hojny w obdarowywaniu nas łaskami. Wzmacnia nas i karmi, mówi do nas, jest obecny w swojej miłości i udziela nam się bezgranicznie, a nawet w nadmiarze.

Niektórzy, głodni duchowo, wciąż niezaspokojeni, żyją od rekolekcji do rekolekcji, zaczytani w kolejnych książkach, konferencjach, rozważaniach, łapiąc w locie złotą myśl, refleksję do podzielenia się w mediach społecznościowych, wciąż w pogoni za nowymi duchowymi doznaniami i "ubogaceniem" (przepraszam, nie lubię tego słowa).

Co z tym zasiewem się później dzieje? Jeśli jest odpowiednio pielęgnowane, nawożone, podlewane, jest szansa, że przyniesie owoce. Ale zwykle, zajęci wciąż spożywaniem, ludzie ci nie mają czasu, by zwrócić uwagę na jedno ziarenko, wymagające pielęgnacji i czasu na dojrzewanie. A tym bardziej, by się podzielić jego owocem i od przyjmowania przejść do dawania.

Smutny to widok takich przekarmionych, rozleniwionych, rozpierających się na życiowych kanapach i bardzo samotnych kocurów. 

oceń artykuł