Między kamienowaniem a idolatrią

Dz 14, 5-18

Ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary (Dz 14,18)

Niezwykły jest los apostołów: w jednym miejscu chcą ich kamienować, w innym oddać im chwałę. Trudno powiedzieć, co gorsze. Paweł i Barnaba z Ikonium uciekają przed nienawiścią wrogów. W Listrze muszą bronić się przed oddaniem im czci należnej Bogu. Przedziwnie rezonują w słuchaczach namacalne znaki Bożego działania: jedni rzucają kamienie w apostołów, inni budują im ołtarzyki. Jednych i drugich łączy chyba jedno: ucieczka od prawdy o tym, co widzą i słyszą. Prawdą jest chwała Boża. Nienawiść wobec apostołów i proroków z jednej oraz robienie z nich bożków z drugiej strony to dwie różne twarze tej samej choroby duszy: braku gotowości oddania chwały Jedynemu, który jest jej godzien.