Potężna broń

Dz 3,11-26

Przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego oglądacie i którego znacie, imię to przywróciło siły. Dz 3, 16

Piotr i Jan przemawiali z mocą, a Bóg potwierdzał ich głoszenie znakami. To właściwa kolejność. W Dziejach Apostolskich czytamy, że apostołowie odważnie głosili słowo, a Bóg potwierdzał ich głoszenie znakami. Najpierw było odważne głoszenie słowa - krok wiary, a potem czekanie, co z tym fantem zrobi sam Bóg. Kiedyś myślałem, że jest odwrotnie: najpierw jest cud, do którego trzeba dorobić „pobożną ideologię”. 

Zdrowie chromemu przywróciło „Imię”. Nieprzypadkowo w Katechizmie Kościoła katolickiego czytamy: „Tylko Jego imię zawiera Obecność, którą oznacza”. Jan Klimak, święty opat klasztoru na Synaju podpowiadał: „Uderz przeciwnika imieniem Jezusa; na ziemi w niebie nie uświadczysz bowiem równie potężnej broni”.