Nielogiczne

„Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał” (Dz 4, 32b)

Styl życia pierwszych chrześcijan może wydawać się utopijny. Wszystko mieli wspólne, sprzedawali majątki i dzielili się pieniędzmi między sobą tak, by potrzeby każdego były zaspokojone. Według logiki ludzkiej to nieopłacalne, ale oni kierowali się już logiką Królestwa Bożego. Wszyscy wierzący, ożywieni Duchem Świętym, którego chwilę wcześniej otrzymali, narodzili się na nowo. Nawet uczony w Piśmie, doświadczony dostojnik żydowski, Nikodem, nie rozumiał, co to znaczy. Bo to prawda do przyjęcia sercem, a nie rozumem - dostępna dla tych, którzy po prostu uwierzyli. I choć apostołowie byli „ludźmi nieuczonymi i prostymi” (Dz 4, 13), to właśnie dzięki wierze żyli w mocy Ducha Świętego, czyniąc znaki i cuda. Ich przemienione serca, dostrojone w jednym duchu do serca Boga Ojca, owocowały życiem na wzór samego Jezusa.