Zabiliśmy. My

„Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych” (Dz 3, 15)

Gdyby Piotr głosił kazania podobne do naszych homilii, czy konferencji nie ukrzyżowano by go – słyszę czasami podszyte ironią komentarze. To prawda. Piotr jest jednoznaczny, do bólu bezpośredni, nie owija w bawełnę, nie bawi się w dyplomację i polityczną poprawność. Mówi odważnie: to WY wydaliście Jezusa, to WY zaparliście się Go przed Piłatem, WY wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy, WY zabiliście Dawcę życia.

To kwintesencja dynamizmu Dziejów Apostolskich. „Nie bliżej nieokreśleni „Żydzi”. My.

To ja wydałem Jezusa na śmierć, osądziłem Go, zaparłem, stałem się Jego nieprzyjacielem, a On zmartwychwstał i wybaczył mi zdradę.

„Bóg nie ma żadnych złudzeń, co do naszej kondycji i stosunku, jaki do Niego żywimy – przypomina kard. Grzegorz Ryś – a pomimo tego przychodzi pielęgnować rany swoich wrogów. Przepaść nienawiści może zostać zasypana wyłącznie przez osobiście przeżyty moment, w którym otwierasz oczy i widzisz, że zachowałeś swoje życie tylko dzięki pomocy Tego, którego wziąłeś za swojego wroga”.