Sanctus, sanctus, sanctus! – huknął chór z taką mocą, że niemal zadrżały potężne mury bazyliki. Choć w niedzielnej wieczornej Mszy św. uczestniczyło kilkuset wiernych (po kościele w tym czasie błąkało się zaledwie kilku obserwowanych dyskretnie przez laterańską służbę porządkową zwiedzających), i tak ginęli w tej gigantycznej przestrzeni. To nieczęsty przypadek w stolicy Italii. Zazwyczaj przeważają ciekawscy, fotografujący wszystko turyści. Tym razem było inaczej. To było święto.