Wielki szuler paradoksalnie ma w sobie coś z bohatera romantycznego: hazard jest dla niego formą ucieczki od szarej rzeczywistości lat 70. Choć wciąż wygrywa w karty, to zdaje sobie sprawę z przegranego życia.

Co innego jego pazerny uczeń, dla którego karciane sukcesy są prostą receptą na szczęście. Sensacyjny w warstwie fabularnej, ale dający do myślenia film o „pięknej katastrofie”, która w każdej epoce czyha na życiowych outsiderów.