Nowy numer 13/2024 Archiwum

Opowieść nie tylko o "Wujku"

Fenomen życia sługi Bożego Jana Pawła II będzie długo inspirować badaczy do zadawania pytań, szukania nowych interpretacji. Książka Pawła Zuchniewicza Wujek Karol. Kapłańskie lata Papieża nie ma takich ambicji.

To interesująco napisana powieść biograficzna, a właściwie paradokument. Autor podkreśla, że nadaje tylko literacki kształt wydarzeniom, które rzeczywiście rozgrywały się w życiu Karola Wojtyły. Na rozpoczęcie każdego rozdziału czy epizodu, przytacza stosowny fragment z papieskich wypowiedzi, który znajduje rozwinięcie w narracji. Książka opisuje wydarzenia z lat 1947–1963, czyli od święceń kapłańskich Karola Wojtyły do czasu, gdy został metropolitą krakowskim. Jest kontynuacją powieści opisującej dzieciństwo i młodość Karola Wojtyły „Lolek. Młode lata Papieża”.

Autorowi udało się uzyskać relacje od wielu bliskich przyjaciół ks. Karola Wojtyły, dla których przez całe życie był po prostu Wujkiem. Dzięki temu czytelnik ma możliwość nie tylko dowiedzenia się wielu nowych szczegółów o tamtych wspólnych spotkaniach i wyprawach, ale poznaje także znacznie głębsze relacje, łączące ten krąg przyjaciół. Było to oddziaływanie wzajemne.

Ks. Wojtyła kształtował duchowość grupy, uczył odwagi bycia chrześcijaninem w trudnych czasach, ale i sam z tych spotkań wynosił wiedzę, którą wykorzystywał w pracy naukowej i kapłańskiej. Ten fragment książki jest szczególnie ważny i inspirujący. Pokazuje, jak doświadczenia zdobyte w tamtym okresie owocowały później. Losy ks. Wojtyły śledzi Zuchniewicz na tle burzliwej epoki, co także jest walorem pracy. Pozwala bowiem śledzić uwarunkowania społeczne i polityczne posługi kapłańskiej przyszłego Papieża, jego dojrzewanie i wchodzenie w problemy Kościoła powszechnego.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Andrzej Grajewski

Dziennikarz „Gościa Niedzielnego”, kierownik działu „Świat”

Doktor nauk politycznych, historyk. W redakcji „Gościa” pracuje od czerwca 1981. W latach 80. był działaczem podziemnych struktur „Solidarności” na Podbeskidziu. Jest autorem wielu publikacji książkowych, w tym: „Agca nie był sam”, „Trudne pojednanie. Stosunki czesko-niemieckie 1989–1999”, „Kompleks Judasza. Kościół zraniony. Chrześcijanie w Europie Środkowo-Wschodniej między oporem a kolaboracją”, „Wygnanie”. Odznaczony Krzyżem Pro Ecclesia et Pontifice, Krzyżem Wolności i Solidarności, Odznaką Honorową Bene Merito. Jego obszar specjalizacji to najnowsza historia Polski i Europy Środkowo-Wschodniej, historia Kościoła, Stolica Apostolska i jej aktywność w świecie współczesnym.

Kontakt:
andrzej.grajewski@gosc.pl
Więcej artykułów Andrzeja Grajewskiego