Przygoda z chorałem gregoriańskim

Siedziałem w ławce w kościele i oderwałem się od wszystkiego, co mnie otaczało. Z zamkniętymi oczyma wędrowałem po swoich przemyśleniach, bardziej w jakiś sposób szukając siebie i Boga. Tego samego dnia kupiłem dominikański śpiew „Requiem”.

Dziś, mając 28 lat, mam w swoich zbiorach bardzo bogatą kolekcję chorałów gregoriańskich. Począwszy od wydawanych przez paulinów ze Skałki, po dominikańskie nagrania chorałów – bardzo ciężkich – gdzie można usłyszeć naleciałości koptyjskie.

Muzyka gregoriańska towarzyszy mi każdego dnia, bo w niej jest piękno, obok którego nie można przejść obojętnie. To moje „sam na sam z Bogiem”, to jakby odkrywanie Go na nowo. Będąc w zeszłym roku na pielgrzymce w Santiago de Compostela, miałem okazję zaśpiewać hymn św. Tomasza „Adorote devote”. Po raz kolejny odkryłem potrzebę zajmowania się tym, co sprawia mi radość...