Błogosławiony maronita

Nowy błogosławiony należał do Kościoła maronickiego – jedynego Kościoła Wschodu pozostającego w unii z Rzymem. Urodził się w 1889 r., był bratem zakonnym w Kfifan. Wiele czasu spędzał na pracy i modlitwie. Zwykł mawiać: „Bóg mnie widzi”.

Zmarł w wieku 49 lat, po powrocie z misji, którą prowadził w wiosce Mejfuk. Udało mu się tam pogodzić mieszkańców z władzami klasztoru.

Cieszył się sławą świętego i cudotwórcy, ale o cudach, jakie się działy za jego wstawiennictwem, dowiedziano się dopiero po II wojnie światowej.

Gdy w 1951 roku, w czasie pogrzebu jednego z zakonników w Kfifan, miejscowi mnisi otworzyli trumnę ze zwłokami brata Stefana, okazało się, że były one nienaruszone przez czas.