Prawie nic nie widziała. Była odżywiana przez sondę i oddychała tylko dzięki specjalnej aparaturze. Mimo tak ciężkiego kalectwa napisała trzy książki.

Opisywała w nich nie tylko walkę z chorobą, ale także swoje codzienne przeżywanie wiary w Boga. Wypracowała własny system porozumiewania się ze światem.

Opiekujące się nią pielęgniarki nauczyły się odczytywać te znaki. Była zdecydowaną przeciwniczką eutanazji.