Pożyteczni idioci wiecznie żywi

Czy warto przypominać, czym był komunizm? Panowie Daniel Strož, Jiři Maštálka i Jaromír Kohliček, euro-posłowie reprezentujący Komunistyczną Partię Czech i Moraw, najwyraźniej uznali, że tak, skoro wyłożyli ostatnio w Parlamencie Europejskim do podpisu oświadczenie pisemne, w którym protestują przeciw „dyskredytacji” i „pognębianiu europejskiej lewicy” przez „instytuty historyczne, pracujące na wyraźne zlecenie polityczne”, które porównują „komunizm” (w oryginale także w cudzysłowie) i nazizm.

Zdumiewać musi bezczelność czeskiej „trojki”, która wpisuje komunizm w tradycję „europejskiej lewicy”, stawia świat na głowie i atakuje historyków, którzy próbują go stawiać na nogach. Ciekawe, jak wielu po-słów zachodnioeuropejskich podpisze owo oświadczenie. Świadczy ono jednak o tym, jak bardzo potrzebne są prace ukazujące istotę komunizmu, a także przypominające zachodnie złudzenia co do tego systemu.

Wkrótce ukaże się książka, która w literaturze polskiej jest czymś zupełnie unikatowym. Profesor University of Virginia w Charlottesville Dariusz Tołczyk wykorzystał obfitą dokumentację zachodnią i napisał obszerną pracę „Gułag w oczach Zachodu”, ukazującą stosunek zachodnich opiniotwórczych kół do fenomenu komunizmu sowieckiego. Jest to książka demaskatorska, wprawiająca momentami w osłupienie, momentami zaś w gorzki śmiech.

Autor przedstawia szeroką panoramę złudzeń, autosugestii, cynizmu i służalczości wobec nieludzkiego systemu komunistycznej przemocy i kłamstwa ze strony różnych „autorytetów” zachodnich. Prowadzi nas przez całą historię sowieckiego komunizmu, od jego rewolucyjnych początków aż po upadek, pokazując, że w opiniotwórczych kołach Zachodu zawsze znajdowali się obrońcy rosyjskiego, a następnie sowieckiego bezprawia.