Rozmawiać, czyli z szacunkiem wymieniać się argumentami, ale także słuchać argumentów drugiej strony. Tylko w ten sposób można coś wybudować, tylko w ten sposób można się czegoś nauczyć. Z krzykliwego monologu albo jeszcze gorzej – z krzykliwych monologów, prowadzonych równocześnie i nakładających się na siebie, nic nie wynika. A czy nie tak właśnie wygląda spora część publicznych wystąpień?