Pocztówki z wakacji

Drogi Czytelniku, posyłam Ci pocztówkę z wakacji. A właściwie kilka pocztówek, bo mało kto dzisiaj to jeszcze robi… Są to widokówki z pewnego kraju na zachodzie Europy.

Pocztówka pierwsza. Kościół jednej ze wspólnot protestanckich. Piękny, wypełniony słonecznym światłem i dobrze wyrzeźbionymi ławkami dla wiernych. Wiernych w nich nie ma, jest za to figura, rzeźba, czy jak to tam jeszcze określić, posadzona w ławce i patrząca przed siebie, chyba nie za bardzo nawet w kierunku ołtarza i otwartej na nim Biblii. Światło słoneczne odbija się w jej twarzy. Ładnej. Ale martwej twarzy. W przedsionku tego kościoła pachnie obiadem i kawą. Miło i sympatycznie. Niestety, twarz figury w ławce nie zmienia wyrazu. Jest przecież tylko martwą figurą. Na odwrocie pocztówki piszę: w kościele może być miło i sympatycznie, ale czy o to chodzi w chodzeniu do kościoła? PS Sprawdź koniecznie, czy w twoim kościele ktoś się modli. Jeśli nie – może warto spędzić w nim kilka chwil na modlitwie?

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.