Mleko i miód

Wspomnienie jej budzi w pamięci wszystko, co Bóg uczynił dla swego ludu wybranego. Jak po wielu latach wędrówki przez pustynię „przyprowadził ich na to miejsce i dał im ten kraj opływający w mleko i miód”. Wejście do Ziemi Obiecanej wiązało się z radością: „usta nasze były pełne śmiechu, a język wołał pełen radości” (Ps 126,2). Radość jest powodem do świętowania. Tak narodziło się Święto Pierwocin – Szawuot, święto wdzięczności za ziemię i jej płody, okazja do uwielbienia Boga przez liturgię ofiarowania Mu pierwocin owoców i jarzyn, zbóż i wina. Takie święto i taki obrzęd pomagał żyć w świadomości dobrej i chcianej zależności od Boga. To nie moja ziemia, moja praca i moja zapobiegliwość pozwalają mi osiągnąć odpowiednią jakość życia, ale ziemia, siła i zdolności, które dał mi Pan Bóg.