Nie mają Państwo wrażenia, że my, katolicy, mamy czasem problem z mądrą, wyważoną autopromocją? Bo wystarczy, że ktoś robi coś dobrze, i jest z siebie zadowolony lub wręcz mówi o tym głośno, a już zostaje okrzyknięty „pysznym”. Wręcz grozi mu się mękami piekielnymi wespół z takimi samymi jak on, pewnymi siebie pyszałkami. Tymczasem mówienie prawdy, w tym prawdy o sobie, świadomość swoich dobrych stron, zachowań, jest nie tylko potrzebna, ale i pozwala po prostu zmieniać świat. Na plus.