Błaganie o kromkę wieczności

Wierszami Romana Brandstaettera można się modlić. Sam w jednym z nich prosi Boga: „Nie omijaj mnie. Stąpaj po/ mojej spienionej modlitwie i/ nie pozwól, by mnie/ wyrzuciła jak topielca na/ swój zamulony brzeg”.

Bo modlitwa nie może być martwa, a właśnie słowa poezji pomagają ją ożywić. Roman Brandstaetter jak żaden inny poeta wiedział, skąd czerpać inspiracje. Codziennie sięgał do Biblii, najważniejszej dla siebie, pełnej poezji księgi, którą nazywał „swoją Ojczyzną”. Przekazał mu to w testamencie dziadek Mordechaj Dawid Brandstaetter – właściciel tłoczni oleju lnianego w Tarnowie, świetny hebrajski prozaik. Kilka dni przed śmiercią powiedział: „Będziesz Biblię nieustannie czytał. Będziesz ją kochał więcej niż rodziców…Więcej niż mnie. Nigdy się z nią nie rozstaniesz. A gdy się zestarzejesz, dojdziesz do przekonania, że wszystkie książki, jakie przeczytałeś w życiu, są tylko nieudolnym komentarzem do tej jedynej Księgi” („Krąg biblijny”).

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

Czytasz fragment artykułu

Subskrybuj i czytaj całość

już od 14,90

Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI

Masz subskrypcję?
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Barbara Gruszka-Zych