Dla wielu z nich było to świadectwo wiary i zaufania Wszechmogącemu Bogu, a jednocześnie doświadczenie wspólnoty radosnego, żywego Kościoła, który chciał razem, w Łagiewnikach, podziękować za św. Jana Pawła II i jego wzorem zawierzyć się Bożemu Miłosierdziu.