Zawory bram chroniły przed wrogiem, pokój więc panował. Wyborna pszenica zaspokajała głód. A Boże rozkazy sięgały krańców ziemi. Taka była wiara i doświadczenie pokoleń. Niejedyne doświadczenie. Przychodziły lata głodu. Okrutne wojny kraj pustoszyły. Naród w niewolę zapędzony został. Nawet tron Boga, czyli Jerozolimska świątynia, w gruzach legł. Śpiewali wtedy pieśni żałoby i płaczu.