I nie ma rady

Myli się ten, kto myśli, że kielich, który pije Jezus, jest udziałem tylko wybranych. Pić musi każdy, kto chce być w pełni Jego uczniem. A zresztą cierpienie dotyka i tak wszystkich ludzi. Może być zmarnowane, ale jeśli się je podejmuje w łączności z Chrystusem, nabiera wartości służby dla współdziałania w dziele zbawienia świata. Nie jest ono bowiem celem samo w sobie, ale drogą konieczną do wywyższenia z Chrystusem w szczęśliwej wieczności. Trzeba się więc z cierpieniem oswoić – nie ma rady. Trzeba dla Chrystusa przyjmować poniżenie i złe traktowanie przez tych, pod których władzą jesteśmy. Ale jeśli Jezus nas wybierze do sprawowania jakiejkolwiek władzy, bądźmy sługami tych, którzy nam podlegają. Nieśmy w świat ducha Dobrej Nowiny, odnawiając przez naszą służbę oblicze tej ziemi.

oceń artykuł