Premier skorzystał z pretekstu, aby odsunąć z rządu polityka konsekwentnego, który nie bał się bronić własnych poglądów i zabierał głos, gdy wyznawane przez niego zasady były łamane. Ministra, który realizował program istotnych reform, zmieniających polskie sądownictwo oraz poszerzających obszar wolności obywatelskich. W sposób oczywisty była więc to dymisja za poglądy oraz postawę polityczną, a nie konsekwencja oceny jego dokonań jako ministra sprawiedliwości.