Każda władza jest w pewien sposób niewygodna. Większość ludzi woli kierować, niż być kierowanymi. Zaczęło się to już chyba w raju. Pierwsi rodzice dali się uwieść zapewnieniu: „będziecie jako bogowie”. Ale gdy się tak nazbiera zbyt wielu bogów, to życie staje się nieznośne, o czym świadectwo dają dzieje. Ludzie zaś „jako bogowie” nie mogą się obejść bez rozmaitych bożków. W efekcie wszelkie poszukiwania kończą się śmiercią, i to pozbawioną jakiejkolwiek nadziei. Jezus mówi nam dzisiaj, by nie szukać zbyt daleko, bo w samym człowieku zaprogramowane jest Boże królestwo. Nie jest ono ani „tam” ani „tu”, tylko we wnętrzu człowieka, stworzonego przez Boga z miłości i do miłości. Królestwo to jest i pośród nas, a więc zakłada wspólnotę miłości. Nie ustawajmy w pracy nad ugruntowaniem królestwa w nas i pośród nas.