Jesteśmy tylko i aż ludźmi

Jesteśmy tylko ludźmi – tymi słowami wyjaśnia się ludzkie słabości, upadki, a nawet zbrodnie. O filmie mówi się, że pokazuje prawdę o człowieku, gdy ukazuje podłości i bezeceństwa, jakich może dopuszczać się człowiek. Bo rzeczywiście to prawda. Jesteśmy tylko ludźmi. Zdolnymi do najgorszego. Tyle że dla równowagi należałoby równie często powtarzać sobie: „jesteśmy aż ludźmi” – zdolnymi do najlepszego. Pewien rabin zalecał, by ludzie nosili w kieszeniach dwie kartki papieru. W zależności od sytuacji należy wyjmować jedną z nich. Na pierwszej ma być napisane: „Jestem prochem i popiołem”. Na drugiej: „Dla mojego dobra stworzony został świat”. Jestem tylko człowiekiem i jestem aż człowiekiem. To dwie strony tego samego medalu. To dwie strony tego samego człowieka.