Nowy numer 17/2024 Archiwum

Za nami

W tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia, czyli w tekście przeznaczonym dla liturgii, znajduje się wyrażenie: „Bóg z nami”.

Przekład ten może sugerować symetryczną więź, która ustanawia między Bogiem a ludźmi rodzaj przymierza. Apostoł jednak nie przedstawia Boga tylko jako ich sojusznika. Jego relacja do wierzących nie ogranicza się do towarzyszenia im czy obecności wśród nich.

Wyrażenie, które występuje w oryginalnym tekście, czyli w greckiej jego postaci, pozwala na inne tłumaczenie: „Bóg za nami”. Z takim przekładem zgadza się zestawione z nim pytanie retoryczne, wskazujące na całkowicie różną relację między wierzącymi a ich wrogami: „Któż przeciwko nam?”. Stwierdzenie, że Bóg jest nie tylko z nami, ale również za nami, odpowiada położeniu chrześcijan. W sytuacji zagrożenia więź między Bogiem a nimi jest asymetryczna: z jednej strony On występuje w obronie swoich wiernych oraz staje w ich imieniu przed oskarżycielami, z drugiej zaś, choć aktywni są nie tyle sami wierzący, ile ich przeciwnicy, to jednak – jak wynika z pytania retorycznego – ci ostatni w żaden sposób nie mogą mierzyć się z Obrońcą oskarżanych. To wystąpienie Boga w sprawie wierzących i po ich stronie skutecznie oddala od nich wszelkie zagrożenie.

Skąd św. Paweł czerpie pewność, że Bóg rzeczywiście jest za nami? Odpowiedź znajduje się w następnym zdaniu listu. Apostoł przedstawia jedno takie działanie Boga na korzyść wierzących: „własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał”. „Za nas” i „za nami” są tożsame w tekście greckim. Innymi słowy, Bóg jest za nami, ponieważ swojego Syna ofiarował za nas. Starotestamentowym obrazem tego radykalnego poświęcenia jest gotowość Abrahama, aby ofiarować Bogu swojego umiłowanego syna. Słowa o Bogu, który nie oszczędził własnego Syna, przypominają wyraźnie Bożą ocenę postawy Abrahama (Rdz 22,16). W historii patriarchy chodziło jednak tylko o gotowość do złożenia ofiary. W szczytowym momencie dziejów zbawienia ta ofiara dokonuje się realnie i całkowicie: Bóg nie oszczędza swojego jedynego Syna. Totalny charakter ofiary rodzi powszechne owoce. Uniwersalnemu charakterowi odkupienia dokonanego przez Jezusa – umarł On za wszystkich – odpowiada nieograniczona niczym wielkość daru zbawienia: Bóg daruje nam wszystko i ułaskawia nas całkowicie.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy