Najnowsze [Wydania]
-
GN 20/2025 Dokument:(9259124,Kochać człowieka, piętnować zło)
-
GN 19/2025 Dokument:(9250678,Kościół prawa czy Kościół miłości?)
-
GN 18/2025 Dokument:(9238269,Człowiek jednej roli)
-
GN 17/2025 Dokument:(9228937,Synchronizacja i piękni ludzie)
-
Historia Kościoła (9) 03/2025 Dokument:(9220196,Państwo ze stosów. Czy Francja podłożyła za dużo ognia pod własną historię?)
Znaleziono 19644 wyników
Dzieci Haiti
W połowie stycznia roku 2010 na Haiti zatrzęsła się ziemia. Jako fotoedytor wybierałem zdjęcia do „Gościa Niedzielnego” ilustrujące kataklizm i śmierć tysięcy ludzi. Trzy miesiące później, będąc już na wyspie, spotkałem w grupie żebrzących dzieci czarną dziewczynkę. Ogromne, piękne oczy dziecka kontrastowały z opuszczonym wzrokiem figury Matki Boskiej. Zrobiłem zdjęcie. Jest ono jednym z wielu, które odbierają mi dziś dobre samopoczucie. Każde wspomnienie pobytu na Haiti jest dla mnie bolesne. Cholera dziesiątkuje dziś mieszkańców wyspy. Znów oglądam w światowych agencjach zdjęcia masowych pogrzebów i czytam relacje zakonnika o tym jak cicho i szybko umierają odwodnione dzieci. Fotografowanie na Haiti było udręką. Nie da się myśleć o „dobrym” kadrze, kiedy wokół dzieje się tyle zła. Mam nadzieję, że dzieci z moich zdjęć żyją. Na Haiti byłem z niosącą pomoc grupą ludzi z Caritas Polska i Towarzystwa Polska-Haiti. Pomimo to pozostało mi paraliżujące doświadczenie bezradności. Haiti zmienia na zawsze. Odbiera nadzieję. Haiti to katastrofa wszystkich i wszystkiego.
