Najnowsze Wydania
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
-
GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
-
GN 34/2025 Dokument:(9390659,Ale o co chodzi?)
-
GN 33/2025 Dokument:(9378299,Fiction niekoniecznie science)
Wyszukano wyników: 1026
Dusza moja pragnie postu, ciało karnawału
Następują po sobie. Karnawał i post. Duch zabawy i duch pokuty. Nierozłącznie związanez ludzką naturą. Ich walka jest nieunikniona. Na placach miast. A co ważniejsze – w ludzkim wnętrzu. Rok liturgiczny odmierza czas śmiechu i czas pokuty. Nawet zlaicyzowana Europa szanuje ten rytm. Szaleństwa karnawału kończą się w Popielec.
Cichy krzyk Boga
Drugi temat postu to POWOŁANIE. Jest ono oznaką zbawienia. Zwykle to słowo kojarzymy jedynie z powołaniem do stanu duchownego. To oczywisty błąd. Jesteśmy wszyscy powołani do zbawienia, ale to powołanie przybiera różne formy: samotności, małżeństwa, kapłaństwa, czy wreszcie stanu życia konsekrowanego.
Tęsknić
Cichym bohaterem dzisiejszej Ewangelii jest góra Garizim.I o niej też będzie mowa już za chwilę. Ale teraz, na samym początku lektury, spróbujmy sobie uzmysłowić, że decyzja o udziale w rekolekcjach mówi już wstępnie coś dobrego o naszym życiu. Bo oznacza ona, że sprawy między Bogiem a mną są w moim życiu tak ważne, że chcę im dać czas. A to już forma tęsknoty za Bogiem.
